Тохтамов Турган Касимович, родился 19 июня 1940 года в селе Садир Панфиловского района Талдикорганской области. Отец погиб на войне, мать – колхозница. После окончания средней школы г. Панфилова (Жаркент) поступил в КазПИ им.Абая, на географический факультет.
Работал проводником железной дороги, корректором газеты «Коммунизм туги». После демобилизации работал учителем начальных классов села Садир.
С 1965 года был литературным сотрудником, зав.отделом, зам.редактора в Панфиловской районной газете «Жаналық жаршысы».
С 1973 года – заведующий партийного отдела межреспубликанской уйгурской газеты «Коммунизм туги».
В 1979 году был назначен заведующим редакцией уйгурской литературы, заместителем главного редактора издательства «Жазушы», затем работал заместителем главного редактора газеты «Йеңи һаят».
С 1996 года переведен главным редактором альманаха «Парваз» издательства «Жазушы».
С декабря 1997 года инвалид I-группы.
Творческая деятельность Т.Тохтамова началась с 1970 года. В 1975 году вышел в свет в издательстве «Жазушы» сборник повестей «В долине Усек», повесть «Старая мельница» печаталась в журнале «Жулдыз» на казахском языке и в журнале «Простор» на русском языке.

С 1978 года – член Союза писателей Казахстана. Делегат VII Съезда писателей СССР, участник Всесоюзного совещания молодых писателей.
Произведения Т.Тохтамова известны не только в Казахстане, но и за его пределами. Он лауреат журнала «Молодая гвардия», лауреат премии независимого клуба уйгурских меценатов «Ильхам» за 2001 год. В Казахстане, читатели нашей республики и за рубежом тепло встретили его повести «Старая мельница», «Последнее письмо отца», романы «Белый дождь», «Суд совести», «Мытарства». Его повести неоднократно печатались не только на страницах казахстанских журналов и издательств на казахском и русском языках, но и часто появлялись в московских журналах «Молодая гвардия» и «Роман – газете», а также на страницах узбекских, киргизских и украинских журналов.
Повесть «Последнее письмо отца» вышла в издательстве «Молодая гвардия», а сборник рассказов «Отцовский тулуп» – в издательстве «Детская литература» г.Москвы. Роман «Белый дождь» печатался в г.Пекине КНР, повесть «Слово отца» – в г.Шанхае на китайском языке, «Эхо наковальни», «Назугум» в г.Урумчи. Читатели Синьцзянь – Уйгурского автономного района проявляют большой интерес к творчеству писателя.
Творчество Т.Тохтамова высоко оценено многими литературными критиками. Председатель московской писательской организации, известный литературовед Феликс Кузнецов творчество Т.Тохтамова сравнил с творчеством Федора Абрамова, Чингиза Айтматова, Валентина Распутина «Роман – газета» 24, 1985г.
В журнале «Дружба народов» Н.Ровенский сопоставил повесть «Там за холмом» с повестями Василия Быкова, Льва Толстого. Хорошие отзывы были высказаны на страницах печати московскими писателями Анатолием Ивановым, Анатолием Кимом, Вячеславом Шугаевым и другими.
Он автор четырех романов, десятка повестей и многих рассказов. Его пьеса «Белый дождь» поставлена на сцене Республиканского Уйгурского театра.
Около сорока лет проработал в печатных органах Казахстана, не переставая при этом заниматься литературной деятельностью. Он создатель и главный редактор альманаха «Парваз». Но в последние годы здоровье его подорвано, несмотря на это он не переставал писать.
В 1999 году закончил роман «Мытарства», который вышел в свет в издательстве «Жазушы». В романе освещены вехи трагической судьбы уйгурского народа.
В 1998-2000 годах подготовил и выпустил избранные произведения в 3-х томах.
В 2001 году в издательстве «Жазушы» вышел сборник рассказов из серии «Библиотека школьника». В 2009 году вышел в свет в переводе на русский язык роман «Саргардан – неприкаянный, горемычный…», в 2011 году – роман «Суд совести» на русском языке, а в 2015 году вышли в свет детские рассказы на уйгурском языке. До конца 2015 года на сцене Республиканского Уйгурского театра будет поставлена драма по роману «Саргардан».
Часто выступал на страницах периодической печати и постоянно поддерживал политический курс президента Н.А.Назарбаева. Свой талант и писательское мастерство посвяшал к укреплению дружбы народов Казахстана. Являлся одним из авторов книги о первом президенте Казахстана Нурсултане Назарбаеве – «Ел басы».
Свои произведения писал не только на родном языке, но также на казахском. Активно участвовал в общественной жизни Казахстана. Являлся одним из создателей национальных культурных центров республики. До болезни был председателем уйгурского культурного центра г.Алматы.
Указом Президента Республики Казахстан был включен в состав членов Комиссии по правам человека РК.
Награждён Грамотой Верховного Совета Казахской ССР, юбилейной медалью «Казахстан Республикасының тәуелсіздігіне 10 жил».
Он был стипендиатом президента Н.Назарбаева. Его имя внесена в книги «Қазахстан жазушылары: ХХ Ғасыр», «Почетные люди земли казахской».
С февраля 2009 года член Интернационального РЕН – клуба.
23 апреля 2009 года Тургана Тохтамова не стало.
Уйғур хәлқиниң көрнәклик язғучиси Турған Тохтәмов 1940-жили 19 июньда Қазахстанниң Алмута вилайитиниң Яркәнт наһийәси Садир йезисида туғулған. У 1959 жили Яркәнт шәһиридики он жиллиқ уйғур мәктивини тамамлиғандин кейин Алмута шәһиридики Абай намидики педагогика институтиниң география факультетиға оқушқа чүшкән. Атисидин Улуқ Вәтән уруши жиллири кичик айрилған язғучи институтта сирттин оқуп жүрүп, газетта корректор, төмүр йолда проводник вә мәктәптә муәллим болуп һаятниң чоң қайнимидин өткән. Һәрбий хизмәттә болған. У көп жил Яркәнт шәһиридә уйғур тилида нәшир қилинидиған «Йеңилиқ авази» намлиқ гезиттә хизмәт қилған. 1973-жилдин 1979-жилғичә Алмутида уйғур тилида чиқидиған «Коммунизм туғи» һазирқи «Уйғур авази» гезиттиниң ижтимайий-сәясий бөлүмини башқурған. 1979 жилдин тартип та һаятиниң ахириғичә «Язғучи» нәшриятиниң уйғур редакцияси бөлүмини башқурған. У «Пәрваз» альманахини өзи қуруп, ахирқи саниғичә өзи башқуруп кәлгән. Турған Тохтәмов гезитләрда ишләп жүргән чағлирида өзиниң өткүр публицистикилиқ әсирлири билән гезитханларниң чоң һөрмитигә сазавәр болған еди.
Көрнәклик язғучиниң исими һазирқи Мустәқил Дөләтләр Иттипақидики Жумһурийәтлири билән чәт әлләрдиму яхши тонуш. Китапханлар униң «Кона түгмән», «Дадамниң ахирқи хети», «Базған садаси», «Аниниң көз йеши» охшаш повестьлири, «Дадамниң жугиси», «Өтүп кетиду яшлиқ» намлиқ һекайлар топламлири, «Ақ йеғин», «Виждан азави», «Назугум», «Сәргәрдан» намлиқ романлири оқуғучилар билән тәнқитчиләр тәрипидин бәкму жуқури баһаланған.
Көрнәкилик язғучиниң әсәрлири Қазахстанда уйғур, қазақ, рус тиллирида нәшир қилиништин ташқири Москвада «Молодая гвардия» журналы, «Московский комсомолец» гезити, «Роман газета» да вә өзбәк, қирғиз, украин тиллирида нәшир қилинған. Т.Тохтәмов өзиниң язғучичилиқ маһарити билән көплигән чоң тәңқитчиләрни қайип қилди. У «Молодая гвардия» журналы мукапитиниң лауреаты. «Дадамниң ахирқи хети» повестьлар топлими «Молодая гвардия» нәшриятидин, «Детская литература» нәшриятидин балиларға беғишланған «Дадамниң жугиси», Алмутида «Жазушы» нәшриятидин «Қақирлар қайтқанда» намлиқ китаплири рус тилида нәшир қилинған. «Ақ йеғин» романи Бежинда, «Дадамниң ахирқи хети» Шанхайда хитай тилида, «Базған садаси» китави и «Назугум» романи Үрүмчидә нәшир қилинған. Униң әсәрлири Шиңжаңниң барлиқ журналлирида бесилип, ата маканимизда бу таланлиқ язғучиниң ясәрлиргә болған қизиқиш бәк үстүн болмақта.
Турған Тохтәмов әсәрлиригә Москва шәһәрлик Язғучилар тәшкилатниң рәиси, атақлиқ әдәбиятшунас Феликс Кузнецов, Н.Равенский, Анатолий Ким, Анатолий Иванов, Вячислав Шугаев, вә башқиму атақлиқ язғучилар баһалиқ пикирлар ейтқан. Турған Тохтамовниң пьесилири Уйғур театрида, телевизорларда көрситилмәктә.
У қириқ жил давамида Қазахстан мәтбуатида қол үзмәй ишләп, тинимсиз ижат қилип, очерк, публицистикилиқ әсәрлири билән тонулған журналист. Өз мақалирида Казахстан Президенти Назарбаевниң миллий сияситини қоллаш билән биллә барлиқ талантини хәлиқләр лостлуғини мустәһкәмләшкә сәрип қилған. У Президент Назарбаев һәққидики «Ел басы» дегән китапниң авторлириниң бири. У өз әсәрлирини қазақ тилидиму язиду.
Турған Тохтәмов өз хәлқи вә республика әдәбичилири арисида чоң һөрмәткә егә болған. Қазақстанда мәдәнийәт мәркәзлириниң асасини қурғучиларниң бири. Алмута шәһәрлик Уйғур мәдәнийәт мәркизиниң дәсләпки рәиси болған. Республика Президентиниң пәрмани бойичә Қазахстан республикиси Инсан һоқуқини қоғдаш комиссияниң әзаси болған. Казахстан ССР Алий Советиниң Грамотиси билән мукапатлинған.
Турған Тохтәмов Президент Нурсултан Назарбаевниң стипендиант болған. Униң исми «Қaзақстан жазушылар: ХХ ғасыр» вә « Қазақ жерінің құрметті адамдар» китаплириға йезилған. 2009 жили хәлиқарлиқ REN –клубиниң әзаси болуп сайланған.
2009 жили 23 апрель күни Турған Тохтәмов вапат болди.
Уйғур халықтың аса көрнекті жазушыларының бірі, қазақтың жақын жанашыр досы Турған Тохтамов 1940 жылы 19 маусым кұни Талдықорған облысында, Панфилов ауданы, Садыр аулында, туған. Әкесы Қасым Улы отан соғысы басталысы мен шешесі Мәлике қолына кетпен устап, қазақ әйелдерімен жер суарып, астық өтіріп егістікте қалды. Оның әкесі Улы отан соғыс кезінде Сталинград шайқасына 1943 жылы қаңтарда хабар-ошарсыз кетті.
Сурапыл соғистың зардабын қазақтың қарадомалақ балалары мен бірге тартып, өмірдін ашы-тушысын тең көріп, өскен жазушыға ол кездегі барлық қазахстан халқының басына түскен ауырпалық оның отбасынан алыс кеткен жоқ. 1940-жылы туған балаға соғыс анау жотаның ар жағында болып жатқандай, адамдар «Соғысқа барамыз», деп сол жотаның ар жағына өтіп кететін де «Соғыстан қайттық», деп сол жотадан қайтып келетін. Соғыстың зардабын қазақтың балаларымен бірге көріп, жастайынан араласып, бірге асық ойнап, өмірдің ашшы-тушысын тең тартип өскен жазушыға басқаның баласы сияқты оның әкесі де соғыстан қайтпайды. Оның басына жауған жауын басқа балалардың басына да жауды. Биік жотаның аржағынан күлүмдеп шыққан күн шуағын оның терезесіне шашты.
… Сондықтан соғыс жылдар уйғур-қазақ балалары мен көрген күн оның алғашқы шығармаларына арқау болды. Оның алғашқы повесть-әнгімелерын Москвада өткен VI-шы Жас жазушыларының бүкілодақтық семенарында талқылаған Москва қалалық жазушылар одағының бірінші хатшысы, сыншы Феликс Кузнецов Турған Тохтамовтың шығармаларын Ф. Абрамов, Ч.Айтматов, В Распутин сияқты атақты жазушылардың шығармаларына теңестіріп, өте жоғары бағалады. «Дружба народов» журналы адамгершілік тақырыбына жазилған Толстойдын, В.Быковтың шығармаларымен теңестірді. Сонымен Т.Тохтамовтың шығармалары Совет одағына кең тарала бастады. Оның «Ескі дийырмен», «Әкемның соңғы хаты» атты повестери «Молодая гвардия» журналында басылып, ол 1975-жылы «Молодая гвардия» журналының лауреаты аталды. Москвада шығатын «Московский комсомолец» газеті де оның шығармаларын баса бастады. Сол жылы дүниеге танымал «Роман-газета» да Турғанның повестерын кенінен таратып баса бастады. Оның «Әкемнің соңғы хаты», «Молодая гвардия» баспасында, «Отцовская шуба» атты әнгімелері, Москвадағы «Детская литература» баспасында басып шығарылды. Сол жилдары шетел әдебиетшілері Т.Тохтамов шығармасына қызығушылық білдіре бастады. Ол кездерде оның повесть, әңгімелері Алматыда «Жулдыз», «Простор» журналдарыңда қазақ, орыс тілдерінде, Өзбекистандың «Яш гвардия», Қырғызстандың «Балалар әдебиеті», Украинаның «Днепро» тағы басқа басылымдар арты-артынан баса бастады.
Оның «Ақ жауын» атты романы Қытайда – Пекинде, «Әкемнің соңғы хаты» Шанхайда қытай тілінде, «Дурзы жаңғырығы» – повестері Ұрұмшіде басылып шықты. Кәзір Шынжаңның барлық журналдары Т.Тохтамовтың шығармаларын кеңінен басып, студент-жастар оның творчествалық жазу тәсілін кеңінен үйренуде. Сауд- Арабиялағы уйғырлар оның «Назугум» атты романын адамгершіліқ тақырыбына жазылған үздәк шығарма деп бағалап, дүние жүзі уйғырларының алдаңғы қатарлы шығармасы ретінде сыйлық берді.
Бұл «Назугум» атты романы қалмақ-қытайларға қатын болмаймын, өмірімнің соңына дейін қудай қосқан, бір некелі қүеүмен пәк, таза, берік өтем, деп Қашқардын Тәңри тауынан жаяу қашып, Іле жаққа өзеніне қамыстан қайық жасап, қашип өткен Назугумның қахармандық-ерлігін паш етеді. Жазушы бұл жолда өзін нояндармен устап қатын етпен болған қалмақтың батырын бауыздап, өлтіріп кеткен тауларына қамыс арқылы қашип кетеді. Ол қыстың күндері тау үнгірлерінде қасқыр, қустармен өмәр сүріп, жасайды. Бұл хабар Қытай императорына жеткенде ол қағазым жеткен күні күндіз болса күндіз, түнде болса түнде өлтіріндер деп бұйрық берелді. Қамысқа от қойып, Назугумды Күлжаға алып келип, халықтың алдында балтамен Назугумдың басын шауып өлтіреді. Бірақ, сонда да Назугум басын иемеді. Ол өміріның соңғы сәтіне дейін өз дініне, қудай жолында туңғыш некесін қийған сүйген жарына, отанына берік болып қалады. Роман қазақ тіліне көрнәкті жазушы Қабдеш Жүмәдилов тарапынан аударылған болатын.
Турған Тохтамов өз шығармаларын кейде қазақ тіліне еркін аудара береді. Ол көп мақаларын қазақ тілінде жазады. Ол туған аулындағы бастауыш мектепті бітірген соң көрші Сарыбел аулындағы мектепті бітірісімен Жаркент қаласына келіп, уйғыр орта мектебін, 1959 жылы Алматыдағы Абай атындағы педагогика университетінің География факультетіне оқуға түсті. Содан соң туған аулында муғалым, 1966 жылы Панфилов аудандық «Жаңалық жарсышы» газетінде бөлім бастығы, бас редактордың орынбасары қызметтерді атқарды. 1973 жылы Алматыға келіп, уйғыр тілінде «Коммунизм туғи» кәзіргі Уйғыр авази газетінде партия бөлімінін бастығы болып қызмет атқарды. 1979 жылы «Жазушы» баспасында Уйғыр әдебиеті редакциясын басқарады. 1994 жылы арап графикасында шығатын «Йеңи хаят» газетын басқарады. Ол «Парваз» журналын уйымдастырушы. 1997 жылы ден саулығының нашарлауына дейін сол журналды басқарады.
Уйғырлар Турған Тохтамовты «Уйғырдың Павел Корчагин» деп атайды. Ол ауырып қалса да қолынан қалам тастаған емес. 1999 жылы уйғырлардың қасыретты тағдыры туралы «Сергелден» атты романын, 2001 жылы «Жастық өтіп барады» повестьтер жийнағын, 2000 жылы үш томдық тандамалы жийнақтарын жазып «Жазушы» баспасынан шығарды. Ол 1760 жилдары Қытай императоры болған Чанлуң хандін уйғырдың дүниеге әйгілі болған , ғажайып сулу, денесінен жупар исі аңқып туратын Ипарханды қатындыққа алмақ болып, Қашқарден күшпен алдырып, жиырма бес жил бір үйде турсада бір ретте бір төсекке бірге бас қоймағаны туралы қахарман, ержүрек, батыр қызы туралы роман жазуда.
Турған Тохтамов Қазақстанның қоғамдық – саясы өміріне де белсене араласқан қайраткері. Ол республикасызда туңғыш улттық мәдени орталықтардың негізін қалаушыларының бірі. Көп жыл Уйғыр мәдени орталығының төрағасы болған. Т.Тохтамов республиқалық газет-журналдарда үкіметіміздін үлттық саясатын қолдаушылардың бірі. Оның уйғыр халқы арасындағы беделі өте бийік. Сондықтанда ол Уйғыр халқының туңғыш сыйлығы «Илхaм» сыйлығының туңғыш иегеры. Ол төрт роман, оннан артық повесть, көптеген әнгіме, документальді шығармалардың авторы.
Турған Тохтамов « Қазақстан Республикасының тәуелсіздігіне 10 жылдық мерекелік медалімен және Қазақ КСР Жоғарғы Кеңесінің Құрмет грамотасымен марапатталған. Ол Елбасы Нұрсұлтан Назарбаевтың стипендиант болды. Оның есімі «Қазақстан жазушылар: ХХ Ғacыр», «Қазақ жерінің құрметті адамдар» кітабтарына енгізілген. 2009 жылдың ақпан айында бастап халықаралық REN – клубтың мүшесі. Турған Тохтамов алғашқы Президенті Нұрсұлтан Назарбаев туралы «Eлбасы» кітаптың авторларының бірі болды.
2009 жылы 23 сәуір кұни Турған Тохтамов қайтыс болды.